ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ / فلک
وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَى الْماءُ عَلى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ؛ وَ حَمَلْناهُ عَلى ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ؛ تَجْرِي بِأَعْيُنِنا جَزاءً لِمَنْ كانَ كُفِر (قمر، 12-14)
ترجمه: ... و او را بر كشتى كه داراى تخته ها و ميخ ها بود سوار كرديم ...
سؤال: چرا در آیات متعدد خدای متعال از کشتی حضرت نوح- علی نبینا و آله و علیه السلام- با «فلک» یاد کرده ولی در سوره قمر از عبارت «ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ» استفاده کرده است؟
پاسخ: 1. ممکن است به خاطر رعایت فاصله آیات در سوره قمر باشد.
2. ممکن است اشاره به این معنا باشد که کشتی حضرت نوح چندان هم شکل و شمایل «فلک» معروف و شناخته شده نزد مردم نداشته و بیشتر برای این بوده که آنها را روی سطح آب نگه دارد و به اندازه کافی محکم و جا دار باشد. در حقیقت کشتی حضرت نوح هدفی برای حرکت نداشت جز این که به ساحلی برسد و خلاصی یابند؛ بنابراین، لازم نبود که کشتی او به شکلی ساخته شود که بتواند آب را بشکافد و به سرعت پیش رود.