پیش‌تر در پستی (تفسیر ترتیبی- موضوعی) در باره تفسیر موضوعی سخن گفتیم. در این پست بیشتر به این مسئله می‌پردازیم و تفاوت آن را با تفسیر قرآن به قرآن بازخواهیم گفت.
در باره تفسیر موضوعی تعاریف مختلفی بیان شده است. آقای کاظم قاضی‌زاده در روش‌شناسی تفسیر موضوعی قرآن هفت تعریف از امین خَولی, شهید صدر, عبدالستار سعید, احمد جمال عَمری,  مصطفی مسلم, سیدهدایت جلیلی و محمد غزالی مطرح کرده است. خود وی نیز پس از نقل تعریف‌های دیگران, تعریفی ارائه کرده است:‌ «کوشش در جهت فهم معنای جمعی و اهداف و مقاصد سوره‌های قرآنی و تبیین نظرنهایی قرآن در باره مفاهیم قرآنی و نظریه‌های اعتقادی و اجتماعی و دیگر حوزه‌هایی که قرآن کریم به آن‌ها پرداخته است.» (ص 19)
سپس وی به اقسام و در واقع به سطوح مختلف تفسیر موضوعی می‌پردازد و به سه قسم ذیل اشاره می‌کند: 
1. تفسیر موضوعی سوره‌های قرآن کریم که در آن یک سوره از قرآن به صورت یک موضوع در نظر گرفته شده و تعاملات آیات با یکدیگر و با محور اصلی سنجیده می‌شود. 
2.تفسیر موضوعی واژگان یا مفاهیم قرآنی که در آن واژگان و مفاهیم قرآنی مورد توجه قرار می‌گیرند.
3. تفسیر موضوعی نظریه‌پردازانه که در آن مفسر به کشف نظریه‌های قرآنی در حوزه معارف بشری, الهی, زندگی اجتماعی و سیاسی و ... می‌پردازند.
وی سپس به تفاوت تفسیر موضوعی با تفسیر قرآن به قرآن پرداخته و می‌گوید: تفسیر قرآن به قرآن مرحله ساده‌تری از تفسیر موضوعی است که در آن از آیات دیگر قرآن در حل مبهمات یک آیه استفاده می‌شود.
نقد و بررسی
تعریف تفسیر موضوعی ایشان بسا از دیگر تعاریف مناسب‌تر باشد, لیکن بیشتر به تعریف مصداقی شبیه است و ذکر موارد خاص در حقیقت به سطوح تفسیر اشاره دارد که به نظر می‌رسد در تعریف ذکر آن‌ها ضرورتی ندارد. در تعریف تفسیر موضوعی می‌توان گفت: بررسی دیدگاه قرآن در باره موضوعی قرآنی بدون تمرکز بر یک آیه خاص و قرائن آن. 
بر اساس این تعریف, تفاوت تفسیر موضوعی با تفسیر قرآن به قرآن به قرار ذیل است: در تفسیر قرآن به قرآن هرچند به آیات مرتبط با موضوع یک آیه یا فرازی از یک آیه تمسک و استناد می‌شود, لیکن بحث بر مدار یک آیه پیش می‌رود و گذشته از این در غالب موارد, همه ابعاد یک موضوع به بحث گذاشته نمی‌شود بلکه تنها ابعادی که آیه محوری طلب می‌کند, مورد جستجو و مداقّه قرار می‌گیرد, در حالی که در تفسیر موضوعی جامعیت در بررسی دیدگاه قرآن موضوعیت دارد و محدود به ابعاد یک آیه نیست مگر آیه خود جامعیت داشته باشد. 
مع الوصف می‌توان تفسیرهای قرآن به قرآن برخی آیات را مصداقی از تفسیر موضوعی به شمار آورد.