دو نکته خیلی مهم!
1. یادمان باشد که آدرس دادن به برخی منابع، نشانه‌ای بر کم اطلاعی و بی مایگی علمی ماست و اهل خبره گاه از منابع سطح علمی ما را حدس می زنند!
2. (در روزگار ما)به مراتب بدتر از مورد بالا که نه تنها نشانه بی‌مایگی علمی که نشانه بی‌معرفتی است، نقل از یک کتاب و آدرس ندادن به آن است!
یک خاطره: چندی پیش یک کتاب را که از یک مرکز مهم علمی جایزه هم گرفته بود، مطالعه می کردم. در بخشی از کتاب بحثی زبانی از سطوح زبان شناسی به میان آمد و مؤلف در چند صفحه به خوبی از عهده آن برآمد! حقیقتاً با خواندن آن مطالب علمی لذت می بردم و به نویسنده کتاب آفرین می گفتم که ناگاه یک مثال توجه ام را به خود جلب کرد. بله، مثال را در کتابی از حوزه زبان شناسی مدت ها پیش خوانده بودم! هرچه پاورقی ها را جستجو کردم، اثری از منبع نیافتم! حس کنجکاوی غالب شد. کتاب های مرتبط با زبان شناسی را از قفسه های کتاب بیرون آوردم و شروع کردم به بررسی و آن قدر جستجو کردم که عاقبت یافتم. بله، مطلب زیبا از یکی از اساتید مشهور زبان شناسی بود. نویسنده بی انصاف پر ادعا عین مطلب را از ایشان نقل کرده و در حد تغییر چند کلمه و اعمال ویرایش ادبی در کتاب خویش قرار داده بود! دیگر صلاح نمی دانم احساس خودم را نسبت به نویسنده (؟) کتاب یاد شده بیان کنم ....
بسم الله الرحمن الرحیم
